De avond zelf.

 

---

De avond van Wereldlichtjesdag Dronten in 2018

Ook dit jaar kijken we, als bestuur van Stichting Wereldlichtjesdag Dronten, terug op een bijzonder jaar. Het jaar waarin we, met veel sponsoren en vrienden en de Gemeente Dronten, het ‘Monument voor het Overleden Kind’ hebben gerealiseerd.

En op 9 december 2018 bij de Wereldlichtjesdag bijeenkomst, kreeg het ‘Monument voor het Overleden Kind’ een centrale plaats.

De avond begint voor het hek. We wachten gezamenlijk tot het hek van de begraafplaats De Wissel geopend wordt. De beheerder van de begraafplaats laat de klok kort luiden.

In stilte lopen we met elkaar. De zachte klanken van de brassband Amor Musea uit Swifterbant komen ons tegemoet. We lopen tussen het licht van fakkels naar voren. Een hart van licht ligt op de grond. Zoveel kaarsen. Zo indrukwekkend in het donker van de begraafplaats.

    

Als iedereen staat en de muziek stopt wordt er een gedicht, speciaal geschreven voor deze avond door Floortje Agema, voorgedragen. Daarop volgt een woord van ontvangst door dhr. Ton van Amerongen, wethouder van de gemeente Dronten. Mooie zachte woorden en hij eindigt met de woorden uit ‘Het testament’ een lied van Bram Vermeulen.

Als ik dood ga, huil maar niet
ik ben niet echt dood moet je weten
het is maar een lichaam dat ik achterliet
dood ben ik pas als jij die bent vergeten.

De muziek van Amor Musea maakt dat die laatste zinnen van de wethouder nog even bij ons blijven.

Dan worden de namen van alle kinderen, groot en klein, genoemd. Zoveel namen in alle stilte over ons heen. Iedereen is muisstil als alle namen worden gehoord en even tussen ons in komen staan. Zoveel namen, nog zoveel verdriet. Een uitnodiging om de kaarsjes te gaan aansteken is voor velen het moment waarop ze met elkaar als familie of vrienden het verdriet delen. Zoveel kaarsjes, licht om ons heen.

Tijdens het lied ‘Precious Child’, gezongen door Bob Boevé, houden mensen het kaarsje dichtbij. De koestering van licht verwarmt verdrietige harten.

Er is nog een verhaal van een moeder. Zij heeft haar kindje verloren en bij het ‘Monument voor het Overleden Kind’ na lange tijd weer een plaats kunnen geven.

En na het verhaal en het prachtig gezongen lied brengen de mensen het kaarsje weg. Soms naar een bestaand graf, soms mee naar huis. De meesten gaan naar het Monument en plaatsen daar overal de lichtjes. Sommigen hebben al een naambordje geplaatst en kunnen voor de eerste maal hun kind daar gedenken. Scouts uit Dronten staan elk jaar klaar om met de mensen mee te lopen om in het donker het juiste graf te vinden.

   

Na afloop drinken we koffie, thee en warme chocomel. Je kunt nog even blijven maar het hoeft niet. Het donker maakt je anoniem, als je dat wilt, je hoeft je verdriet niet te delen met anderen, maar het kan en mag wel. Met een letterlijk bakje troost is dat een goed moment. Bij de poort staat een meisje van 11 jaar. Ze is zo begaan met dit leed, dat ze voor iedereen een klein libelle label heeft geschilderd. Zo aardig!

En dan raakt de begraafplaats weer leeg. De kaarsjes blijven nog uren branden in het donker.

 

Wij bedanken alle mensen die geholpen hebben Wereldlichtjesdag 2018 mogelijk te maken.
Dank voor alle bijdragen in de collectebus, we zijn er erg blij mee.

Tot volgend jaar.

Henk, Marie-Catrien, Pien, Femke en Karin

 

 

 

 

---