De Wereldlichtjesavond van 8 december 2024.

Een troostvolle avond met veel kaarslicht en fakkelvuur. Een donkere begraafplaats met overal licht van kaarsen en fakkels. Een bijzondere sfeer ligt over deze plek. De muziek, door het orkest Maris Sonores uit Biddinghuizen, is uitnodigend en we lopen langs de klokkentoren naar het midden van de begraafplaats.

Iedereen zoekt een plekje voor het komende uur en in de stilte van de avond is daar een gedicht. Elk jaar starten we met een gedicht dat hopelijk troost geeft. (Dit gedicht kun je elders op de website terug lezen.)

Daarna is het een kort welkom door het bestuur van Wereldlichtjesdag.

En we nodigen Marleen Vos uit voor het uitspreken van bemoedigden woorden. Een zachte, bijzondere spreker die de verbinding aan gaat met de mensen tegenover haar met als thema
‘De cirkel van het leven’.

Ze eindigde met dit gedicht van Tanja Helderman.

Elke dag kom ik je tegen

In mijn hoofd tref ik je aan

In gedachten ben je bij me

Levensecht zie ik je staan

En al worden maanden jaren

Ook al breekt de zon weer door

Ook al gaat het leven verder

En volg ik weer mijn eigen spoor

Weet dat ik je nimmer loslaat

En je koester als een schat

Ik houd je nog altijd bij mij

Diep van binnen in mijn hart

Elke dag kom ik je tegen

Elke dag kom je voorbij

En ik houd je nog wat dichter

Nog wat dichter hier bij mij

Daarna lezen we de kindernamen voor. In een stilte die oorverdovend is. Wat een namen, zoveel verdriet.

Als de mensen worden uitgenodigd voor het aansteken van de kaarsen is het druk rond de grote tafel. Ouders, broertjes en zusjes, opa en oma’s staan rondom het aangestoken kaarsje. Sommige mensen dragen meer potjes met kaarsjes. Het verdriet is zichtbaar in alle kleine vlammetjes.

Met de prachtige klanken van Esther Mijnheer die het lied Precious Child vertolkt is het wederom stil. De troostrijke klanken van dit lied helpen.

En met het persoonlijke verhaal van de familie Venhuizen over Noa wordt het nog stiller. Dapper om het verhaal van Noa te vertellen. Dapper om als zusje van haar ook je verhaal te vertellen, tussen haar ouders in en de armen om elkaar heen geslagen. Verdriet is zo voelbaar op dit moment. Je hoort letterlijk het verdriet tussen de regels door.

Na de korte afsluitende woorden, het bedanken van de muzikanten, de scouting en alle vrijwilligers die deze avond mede mogelijk maken, wordt iedereen uitgenodigd om het kaarsje te brengen bij het Monument van het overleden kind, of naar een bestaand graf. Je mag ook het kaarsje mee naar huis nemen.

Voor wie wilde, was er koffie, thee en warme chocolademelk.
Een troostvolle avond, dat is wat we terug horen.

We sluiten de hekken van de begraafplaats om 21.00 uur.